Gerçekten burada mısın diye soruyorum
çünkü ben mutfak tezgahında
içine gözyaşı serptiğim çorbayla
görmüyorum gerçeğimi
yıllardır yasını tutuyorum
hâlâ şöminenin üzerinde, pencere kenarında
ellerin, bir çift hayat, bembeyaz
seni her gün gömüyorum
sonra bulamıyorum, hangi topraktasın
yeryüzünün bütün toprakları yığılıyor üzerime
neresi kabul etti seni bilmiyorum
ben nerede doğdum, hangi toprakta
oysa bir merdivenim bile yok
beni o çukurdan çıkaracak
dizlerim, ellerim çamur en bir kızdığından
en kızdığından kirli
ve ben mutfak tezgahındayım o kirimle
içeride senin hayaletlerin
her gömdüğüm senden bir tane var
toprakta durmamış bir sürü sen
bir çiçek en çok, en güzel
toprağın yüzeyine yakışır diyorlar.
Yayımlayan