Kadir Söyler’in dört şiiri…
BİR YAZ GECESİ
Çıktıysak balığın karnından, kuyudan
Yakmıyor ise ateş
Ne mucizedir
Ne tesadüf
Kanundur hasretin, bir vergi
Mükellefinim
Son bir dön de göreyim yüzünü
Varsın kopsun bir kez daha Tufan
UZAKLARDAKİ MEVSİM
neydi sebebi
her neyse
gömleğimde
zamansız patlak
veren sızının
hiç ummazdım
böyle bir sabahı
hiç ummazdım
böyle bir yarını
çıkıp gelen bir telaşı
ansızın
SENBİLİMİ
sana açılıyor bir kapı
tüm kötüler iyi oluveriyor
bitiyor başladı dediğin yerde bir mevsim
apar topar sen
yerbilimsiz, naçizane
kendince kendine sen
YİTİRİLMİŞ ZAMANLARIN ŞİİRİ
mayın tarlasındaki papatyayı
cellatlar koparıp da atmasın
sen bilmediğim bir coğrafyasın
adıma yabancı tüm sokakların
belki bir hülya
belki dervişin son rüyası
sen bilmediğim bir coğrafyasın
adıma yabancı tüm sokakların
Fotoğraf: Gülsüm Ercan
Yayımlayan