Kıştı,
savaştı adı şehirlerin.
İmparatorluklar dolup taşıyordu dünyadan.
Zaman bir cep saati,
çocuklar, görünen ve saklanan sokaklar.
Elbiselerinin paçalarından acı
ve kırmızı elmalar dökülen kadınlar.
Kıştı,
esirlikti bir bir kapıların ardında zaman.
Konuştu hükümdarlar halklarına,
bir adam kendini yaktı,
elmalar ve çocuklar ısındı.
Bir kadın elbisesinden astı kendini,
İki yanında dünyanın, kendini astı bir kadın.
Kıştı,
kelimeler basit ve anlamlıydı.
İşte yeni bir devlet ve ölülerin yüzleri,
kırmızı elmalar ve portakal ağaçları.
Kapandı topraklar, işte ölüler
doğuyor yeni bir devlet, işte ölüler.
Kıştı,
yakıldı elmalar ve anneler -çocuklar için-
Yayımlayan